کد مطلب:172819 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:252

قرائت های جدید از دین
به دلایلی كه در بالا اشاره شد، و این كه جامعه اسلامی از تعالیم و آموزه های اصیل اسلامی محروم شد و نخبه گرایی باطل در جامعه رواج یافت ، به تدریج قرائت ها و برداشت هایی از اسلام مقبول افتاد كه با نص صریح قرآن و اصول اساسی اسلام ، منافات داشت . بازنگری ، تفقه ، روز آمد كردن و اجتهاد در دین از اركان اسلام است كه مهم و محترم شمرده شده است ، اما اجتهاد در دین و قرائتی از آن كه خود با اصول دین در تضادباشد، در هیچ مكتب و دینی پذیرفته نمی شود.

سیره و روش معاویه ، برداشتی جدید از اسلام بود كه در سطح عالی آن ، یعنی حكومت اسلامی ، تجلی یافته بود و با عدالت ، آزادی ، تساهل و تكثر و پای بندی به اصول و ارزش ها و احكام اصلی در تعارض بود. او تجلی جدیدی از جاهلیت را با نام اسلام ارائه داد و اسلام طاغوتی را بنیان نهاد.

علاوه بر این ، گروه ها و فرقه های ضاله و گمراه به نام اسلام ، اعلام موجودیت می كردند كه به تباه كردن اسلام اصیل منجر می شد. برای نمونه ، «خوارج نهروان » كه حتی خلیفه و امام مسلمین را تكفیر می كردند و یا «غلات » و كسانی كه در باره ائمه معصوم مخصوصاً امیرمؤمنان غلو و بیهوده گویی می كردند و یا گروه «مرجئه » كه در زمان معاویه ایجاد شد و تنها ایمان قلبی را كافی می دانستند و هر گناهی را جایز می شمردند. و احتمالاً اگر قرائت اصیل و الهی از اسلام كه توسط مصلح بزرگ یعنی سید الشهدا (ع) دركربلا ارائه نمی شد، دیگر امروز نامی از اسلام باقی نمانده بود و یا مكتبی تحریف شده و طاغوتی به نام اسلام به جهانیان معرفی می شد.